کد مطلب:27954 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176

برکت های ولایت او












674. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه خوش دارد خداوند، همه خیر را برایش فراهم آورَد، پس از من با علی پیوند دوستی داشته باشد؛ با دوستانش دوستی و با دشمنانش دشمنی ورزد.[1].

675. پیامبر خداصلی الله علیه وآله - به نقل از جبرئیل، از میكائیل، از اسرافیل، از لوح، از قلم -:خدای - تبارك و تعالی - می گوید:«ولایت علی بن ابی طالب، دِژ من است. هر كس به دِژ من داخل شود، از آتشم ایمن مانَد».[2].

676. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:جبرئیل به من گفت كه خداوند متعال می گوید:«ولایت علی بن ابی طالب، دژ من است. هر كس به دژ من داخل شود، از عذابم ایمن ماند».[3].

677. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه دوست دارد به كشتی نجات، سوار شود و به دستاویز استوار، چنگ زند و به رشته محكمِ خداوند بیاویزد، پس از من، علی را دوست بدارد و با دشمنش دشمنی ورزد و به پیشوایان هدایت از فرزندان او اقتدا كند.[4].

678. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه می خواهد مرگ و زندگی اش چون من باشد و در بهشت جاودانی كه پروردگارم وعده ام داده، ساكن شود، پس علی بن ابی طالب را ولیّ خود گیرد، كه او شما را از [ راه] هدایت، بیرون نمی برد و به ضلالت، وارد نمی كند.[5].

679. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه می خواهد مرگ و زندگی اش چون من باشد و در بهشت جاودانی كه پروردگارم وعده ام داده و پروردگارمعزوجل خود، نی های آن را كِشته، ساكن شود، علی بن ابی طالب را ولیّ خود گیرد، كه او شما را از راه من بیرون نمی برد و به گم راهی داخل نمی كند.[6].

680. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه خوش دارد مرگ و زندگی اش چون من باشد و در بوستان های جاودانی بهشت كه پروردگارم خود، آنها را كِشته است، سكنا گزیند، پس از من، علی بن ابی طالب را ولیّ خود گیرد.[7].

681. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه دوست دارد مرگ و زندگی اش چون من باشد و به نی های یاقوتی (بهشتی) - همان ها كه خداوند، خود، خلقشان كرد و به آنها گفت:«باشید»، پس هست شدند - چنگ زند، علی بن ابی طالب را پس از من، ولیّ خود گیرد.[8].

682. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه دوست دارد كه مرگ و زندگی اش چون من باشد و به بهشت در آید، پس از من، علی و فرزندانش را ولیّ خود گیرد.[9].

683. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه دوست دارد مرگ و زندگی اش چون من باشد و در بوستان های جاودانی بهشت - كه خدا، خود پدید آورده است - جای گیرد، پس از من، علی را ولیّ خود گیرد و با دوستدار او دوستی ورزد و به امامان پس از من اقتدا كند؛ چرا كه آنان عترت من هستند و از سرشت من آفریده شده اند و فهم و علم را روزی برده اند. وای بر كسانی از امّتم كه فضل آنان را انكار كرده و ارتباط خود را با آنها گسسته اند! خداوند، شفاعت مرا به آنها نرساند![10].

684. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه دوست دارد مرگ و زندگی اش چون من باشد و به بوستان های جاودانی بهشت - كه پروردگارم خود كِشته است - در آید، علی بن ابی طالب را ولیّ خود گیرد و دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدارد و در برابر اوصیای پس از او تسلیم باشد؛ چرا كه آنان عترت من و از گوشت و خون من اند و خداوند، فهم و علمم را به آنان بخشیده است.

به خدا شكایت می برم از آن دسته از امّتم كه فضل آنان را منكرند و پیوند با آنان را - كه پیوند با من است - گسسته اند. به خدا سوگند كه پسرم را می كشند. خداوند، شفاعت مرا شامل آنها نگرداند![11].

685. امام باقرعلیه السلام:پیامبر خدا گفت:«هر كه خوش دارد كه مرگ و زندگی اش چون من باشد و به بهشتی كه پروردگارم مرا وعده داده، در آید و به شاخه درختانی كه پروردگارم خود كِشته است، چنگ زند، علی بن ابی طالب را ولیّ خود گیرد و نیز اوصیای پس از او را، كه آنان، شما را به گم راهی وارد نمی كنند و از هدایت، بیرون نمی برند. به آنان میاموزید كه از شما داناترند. من از پروردگارم خواسته ام كه میان آنان و كتاب، جدایی نیندازد تا در حوض [ كوثر] بر من در آیند، این گونه» و دو انگشتش را كنار هم گذارْد.[12].

686. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:چون روز قیامت رسد و [ پل] صراط بر روی جهنّم نصب شود، كسی از آن نمی گذرد و آن را پشت سر نمی نهد، مگر آن كه جواز ولایت علی بن ابی طالب را با خود داشته باشد.[13].

687. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر كه دوست دارد با محبوب [ اَزَلی] در خانه اش مجاور شود و از آتش سوزانش ایمن ماند، علی بن ابی طالب را ولیّ خود گیرد.[14].

688. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هماره با علی بن ابی طالب باشید. اوست مولای شما. پس دوستش بدارید و اوست بزرگ شما، پس پیروی اش كنید و اوست عالِم شما، پس گرامی اش بدارید و اوست راهبر شما به سوی بهشت، پس عزیزش بدارید و چون شما را فرا خواند، اجابتش كنید و چون به شما فرمان داد، اطاعتش كنید. او را به دوستی من، دوست و به گرامیداشت من، گرامی بدارید.

درباره علی، جز آنچه پروردگارم - كه بزرگی اش شكوهمند باد! - مرا بدان فرمان داده است، به شما نگفتم.[15].

689. امام باقرعلیه السلام:همانا خوشی، راحتی، رستگاری، یاری، كامیابی، بركت، كرامت، مغفرت، عافیت، آسایش، شادی، رضایت، قرب، نصرت، قدرت، امید و محبّت خدایعزوجل برای كسی است كه علی علیه السلام را ولیّ خود گیرد و به او اقتدا كند و از دشمنش بیزاری جوید و برتری او و اوصیای بعدی اش را بپذیرد.[16].









    1. الأمالی، صدوق:749/560، بشارة المصطفی:150، و 176.
    2. الأمالی، صدوق:350/306، معانی الأخبار:1/371، عیون أخبار الرضا:1/136/2.
    3. شواهد التنزیل:181/170/1، إحقاق الحقّ:123/7.
    4. عیون أخبار الرضا:43/292/1، الأمالی، صدوق:37/70، بشارة المصطفی:15.
    5. المستدرك علی الصحیحین:4642/139/3، الأمالی، طوسی: 1079/493.
    6. المعجم الكبیر:5067/194/5، حلیة الأولیاء:349/4، تاریخ دمشق:8757/242/42.
    7. تاریخ دمشق:8755/242/42، الأمالی، طوسی: 1195/578، كامل الزیارات:175/148.
    8. حلیة الأولیاء:86/1 و 174/4، تاریخ دمشق:8756/242/42.
    9. الإصابة: 2872/485/2، كنز العمّال:32960/611/11، المناقب: 55/75.
    10. حلیة الأولیاء:86/1، تاریخ دمشق:8751/240/42، فرائد السمطین:18/53/1.
    11. الكافی:5/209/1، كامل الزیارات:171/146، الإمامة والتبصرة:22/170.
    12. الكافی:6/209/1، الإمامة والتبصرة:25/173.
    13. تاریخ أصبهان:755/400/1، مناقب علی بن أبی طالب:289/242.
    14. الأمالی، طوسی:580/295، بشارة المصطفی:187.
    15. المناقب:316/316، مقتل الحسین:41/1.
    16. الكافی:7/210/1.